Ang hectic talaga ng mundo. Bakit kaya? Ang daming ginagawa. Ang daming requirements. Marami pang sumasabay. Ang dami ko nang iniisip. Baka mag-shut down na yung utak ko nito. Bakit ayaw makiasama sa akin ng mundo? Ngayong bingyan ako ng pagkakataong gumawa ng paper (Salamat, Kia...), ayaw gumana ng utak ko. Nakakairita naman. Hectic lahat, alam ko. Kanya-kanya muna. Kanya-kanyang requirements na dapat tapusin. Meeting dito, meeting diyan. Deadline dito, Group study pa sa tabi. Papers, projects, practice. Ang lupit. Sana ma-balance ko naman. May plan of action na ko. Eto na lang ang tanging paraan na naiisip ko. Huwag matulog ng literal. Kaya ko naman yun ng isang linggo eh. Sakit lang nga nag uwi ko pagkatapos. Kaya yan. Alam ko kagagaling ko lang sa sakit, pero, this time, pagdating ng Friday, uunahan ko na. Iinom nako ng Biogesic bago pa man ako bisitahin nito. Kaya yan. Konting Psychology lang nag kailangan. Ayaw ko na. 18 days of hell pa. 18 or 17. Ewan. Tama na. Sana matapos na to. As lahat. Grabehan. Ngarag nako. Sige, paper na nga.
miggy. michee*. michellette. different names, different facades. one whole complicated individual underneath the blanket of stars hoping that one day i could hold one.
:: Michelle Loves ::the stars. the wide sky. love itself. the journey. and maybe the destination.
:: Random Thoughts ::chocolates. sweets. hugs. kisses. smiles. laughter. tears. painful knowledge. truth. honesty. cookies. love. alone. friends.
:: Stars falling, An angel hoping ::staring at the wide sky. walking underneath the stars. enduring the journey -- loving it, hating it, not sure of the destination. i continue to walk, covering ground while the stars fall, and i continue to hope...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home